Drawing Hands, 1948
எம்.சி. எஷரின் படைப்புகளிலேயே மிகப் பிரபலமானது ‘Drawing Hands’ என்ற இந்த லித்தோகிராஃப்தான் என்றால் அது மிகையாகாது.
முந்தைய எஷர் பதிவில் ‘ஊர்வன’ என்ற ஓவியத்தில் வருவது போல இந்தப் படத்திலும் டிராயிங் போர்டுதான் மேடை.
ஓன்றையொன்று வரைந்துகொள்ளும் இந்தக் கைகளில் எது நிஜக் கை? இரண்டுமே நிஜமாக இருக்க முடியாதுதான்.
முந்தைய பதிவில் உள்ள இரண்டு ஓவியங்களிலும் கற்பனையும் நிஜமும் ஓரிடத்தில் கலக்கின்றன. ‘வரையும் (அல்லது வரைந்துகொள்ளும்) கைக’ளில் நிஜம் வெறும் தோற்றமாக இருக்கிறது – படம் எவ்வளவுதான் தத்ரூபமாக வரையப்பட்டிருந்தாலும்.
இந்தப் புனைவிலும் ஒரு விஷயம் தெளிவாகத் தெரிகிறது. இரண்டு கைகளும் சம உரிமைகளுடன் படைக்கப்படவில்லை. மேலே இருக்கும் வலது கைதான் ஒழுங்கான வரையும் பொசிஷனில் இருக்கிறது. பென்சிலை சரியாகப் பிடித்திருக்கிறது.
கீழே இருக்கும் இடது கை அது பென்சிலை அசௌகரியமாகப் பிடித்திருக்கிறது (கைகளுக்குச் சொந்தக்காரர் வலது கைப் பழக்கமுள்ளவர் என்று தெரிகிறது). இந்த லட்சணத்தில் அதனால் இவ்வளவு நுணுக்கமாக வரைய முடியாது. ஆகவே இடது கை வலது கையை வரைந்திருக்க முடியாது.
இந்த லாஜிக்படி பார்த்தால் வலது கைதான் தன்னை இடது கை வரைவது போல் வரைந்திருக்கிறது.
ஆனால் வலது கை, அதன் மணிக்கட்டிற்குக் கொஞ்சம் மேலிருந்துதான் நிஜம். ஆக, இப்பதிவின் தொடக்கத்திலேயே தீர்மானிக்கப்பட்டது போல, வலது கையும் கற்பனையே.
வலது கைப் பழக்கமுள்ள ஓவியரின் டிராயிங் போர்டில் உள்ள வரையும் தாளில் இன்னொரு டிராயிங் போர்டு.
பிறழ்வு 
March 4, 2007 at 5:12 pm
From what I see, the hands are only drawing the shirt, not the hand themselves…!
//கற்பனையும் நிஜமும் ஓரிடத்தில் கலக்கின்றன//
Imagination seem to be overriding the reality though.
March 6, 2007 at 4:17 pm
சட்டையை வரையும் அனாமத்தான கைகளால் தம்மையே வரைந்துகொள்ள முடியாதா?
தாங்ஸ் ஃபார் கமிங்!
June 30, 2011 at 11:29 am
இதைப் பார்க்காமல் முந்தைய பதிவில் எழுதியிருக்கிறேன் :-)
ஏனோ, இப்படத்தில் நான் எப்போதும் simultaneity இருப்பதாக நினைக்கத் தோன்றியதில்லை. வலது கை வரைகிறது. இடது கை காத்திருக்கிறது என்றே புரிந்துகொண்டிருக்கிறேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக taking turns ஒன்றை ஒன்று வரைந்து முடித்துக்கொள்ளும். முதல் புள்ளியை யார் வைத்தது என்பது விடையிலாக் கேள்வியாகவே நிற்கக் கடவது.
June 30, 2011 at 5:42 pm
ரெண்டு கைகளும் ஒரே இடத்துல வரைஞ்சுக்கிட்டிருக்கு. வலதுகைப் பழக்கம்னு நான் எழுதியிருக்குறது இப்பப் படிச்சுப் பாத்தா அபத்தமா இருக்கு. ரெண்டு கை ஒண்ணையொண்ணு வரையும்போது ஒரு கை அசௌகரியமாத்தானே இருந்தாகணும்?! இது ஒரு frozen image. அதுல நிகழ்காலம் மட்டும்தான் இருக்கு. முன்பு, பின்புல்லாம் கிடையாதுன்னு நினைக்கிறேன். அதே சமயத்துல ரெண்டு கைகளும் டிராயிங் போர்டுல இருக்கும்போதே கலைஞன்னு ஒருத்தன் இருக்குறதையும் சஜஸ்ட் பண்ற மாதிரி தெரில?
இந்தப் படம் யின் யாங் மாதிரியும் இருக்கு!
July 1, 2011 at 3:23 am
Of course it is a frozen image of a process. At this particular moment I feel the left hand is not drawing, it is resting on the drawing board as it’s cuffs are being drawn by the right hand.
அதைத் தான் சொல்ல வந்தேன்.
கலைஞனின் கை மட்டும் தெரியறதைப் பத்தி நிறைய தோணுது – that after a point an artist starts creating his own ‘means of creating’, becomes his own towering influence etc. ஆனா அதெல்லாம் farfetchedஆ இருக்கும்னும் எனக்கே தோணுது :-)
July 1, 2011 at 12:45 pm
Drawing handsங்கிற தலைப்புல வர்ற present continuous tense ரெண்டு கைக்கும் அப்ளை ஆவற மாதிரி தோணுது. :-) ஒண்ணை ஒண்ணு வரையுதுன்னா அது சைமல்டேனியசாத்தானே இருக்க முடியும்? அது சைமல்டேனியஸா இல்லன்னா ஒரு tedium வந்துடுது. :-) பாயிண்ட் டு பாண்டர். கலைஞனின் கை மேட்டர் யோசிக்க வேண்டிய விசயம்.